Roemeens 3 uur durend psychologisch drama/experimentele thriller uit 2010, derde speelfilm van Cristi Puiu (1967-), die de hoofdrol zelf speelt en eerder 'The death of Mr. Lazarescu' maakte. Viorel is een gescheiden man met twee jonge dochters die onlangs zijn baan als ingenieur heeft opgegeven. De grote wereldzaken lijken hem onverschillig te laten, maar kleine irritaties over alledaagse dingen en hardnekkig onbegrip over details als de kleding van Roodkapjes grootmoeder wakkeren zijn woede aan. Tot slot regelt hij kogels en een wapen om zijn gram te halen. Jann Ruyters (Trouw 31-3-'11): 'Boeiend maar ook wat abstract en te losjes om je echt bij de lurven te grijpen.' André Waardenburg (NRC 30-3-'11) geeft 3 (van 5) balletjes: 'De observerende camera die zo staat opgesteld dat je nooit goed kunt zien wat er nou precies gebeurt, komt overeen met het gedrag van de hoofdpersoon. Wat voert hij in zijn schild? Waarom heeft hij een geweer? Wat zijn zijn motivaties om allerlei mensen te bezoeken? Net als dat de camera weigert om hoekjes te kijken, weigert Puiu om helderheid over zijn personage en film te verschaffen. De 'gewoonheid' van de filmstijl reflecteert de (schijnbare) alledaagsheid van Viorels bestaan. (...) de verveling ligt op de loer.' Hide text