Roman over een Australische ‘oorlogsbruid’ die na de oorlog naar de VS reist om daar te gaan wonen bij de echtgenoot die ze nauwelijks kent. Haar leven in Sidney vóór haar wat haastige huwelijk, de lange zeereis met andere bruiden en de treinreis naar en aankomst in een klein dorpje in Virginia worden uitgebreid en aangrijpend beschreven in een reeks lange terugblikken van de hoofdpersoon als zij, met haar kleindochter, na weer een lange zeereis, voor het eerst weer haar vaderland bezoekt. De kleindochter, die aan een eetstoornis lijdt – waarvoor geen reden wordt gegeven - is de tweede ik-persoon; zij vertelt over zichzelf en ook over hoe het haar oma vergaat. Paralellen worden getrokken tussen beide reizen, hoewel er behalve een romance aan boord niet veel overeenkomsten zijn. Het geheel is soepel en boeiend verteld (en vertaald) en de lezer leert veel over een weinig besproken kant van WO II; het einde is positief maar wat abrupt.