Een klassieker onder de klassiekers. Het stripwerk van Hugo Pratt en vooral zijn verhalen rond Corto Maltese zijn enkel met superlatieven te beschrijven. De laconieke, wat mysterieuze en zeker romantische zeeman werd door zijn verzinner naar zowat alle hoeken van de wereld gestuurd, maar de daaruit voortvloeiende avonturen zijn zoveel meer dan louter exotische actie. Corto beweegt zich in een tijdsgewricht dat een scharnier is richting moderniteit. Als gevolg daarvan zijn de grote omwentelingen in de geschiedenis niet van de lucht. Pratt brengt zijn held vaak in contact met illustere historische figuren en verzint daarnaast al even kleurrijke bijfiguren. Maar vooral zijn de gebeurtenissen altijd ingebed in de culturele achtergrond van de locaties en een belangrijke factor is -- buiten de relaties tussen de personages -- het irrationele: droom en esoterie zijn een constante in het oeuvre van de Venetiaan Pratt, die werd opgeleid in de kabbala e.d.

Ook in De Kelten is de grens tussen realiteit en het bovennatuurlijke vaag. In een regio die sowieso zijn identiteit grotendeels ontleent aan mythes en oude heldendichten, is de mythische figuur Corto wel bijzonder op zijn plaats. Het album omvat vier korte verhalen, op verschillende Keltische plekken, met telkens de Eerste Wereldoorlog op de achtergrond. 'Concert in o-mineur voor harp en nitroglycerine' speelt in Ierland, waar Corto terechtkomt in een actie van de Ira en verwikkeld raakt in een complot waar verraad in het spel is. De mooie Moira is banshee van dienst en echte helden -- zo blijkt weer -- zijn de onbekende.

In 'Droom op een winterochtend' beraden Oberon, Puck, Morgan-le-Fé en Merlijn zich in Stonehenge over een actie tegen een Duitse onderzeeër voor de kust. De Keltische mythische figuren willen de Saksen en hun geestenwereld buiten houden, maar hebben daartoe een instrument nodig; wie is daarvoor geschikter dan een dromende zeeman? Boven Bretagne vliegt dan weer de Rode Baron Manfred von Richthofen, schrik van de geallieerden. In 'Cotes de nuit en rose of Picardy' bevindt Corto zich bij de Australische infanterie, waarvan een lid de baron wil neerhalen. Hij is scherpschutter, maar alleen als hij dronken is.

Het laatste verhaal is gesitueerd ten noorden van Duinkerken, het is een 'Burleske tussen Zuydcoot en Bray-Dunes'. Een oude krankzinnige marionettenspeler en een knappe jonge zangeres-luitspeelster entertainen de Franse troepen en Corto ziet zijn jonge vriend Cain Groovesnore terug. Die wordt echter opgepakt voor de moord op een luitenant. Corto zoekt de sleutel bij het artistieke gezelschap en dat hij zoon is van een tovenares komt hem goed van pas.

In tegenstelling tot vele Corto Maltese-albums is deze uitgave ingekleurd. Hoewel Pratt meester was van het zwart-wit en ontelbare bekende namen heeft beïnvloed met zijn dynamische soberheid, stond hij af en toe inkleuring toe in de originele uitgaven. Ook die is sober, stond ten dienste van de zwart-witvlakken en is hier zeker sfeervol. Voor stripleken zijn Pratts albums allicht erg traag, want gesprekken en thematiek staan bol van ingehouden emotie, filosofie en poëzie. Het is literatuur. [Wilfried Poelmans] Hide text

Herdruk van een boek dat oorspronkelijk in zwart/wit verscheen. Behalve kleur zijn aan deze uitgave ook een inleiding en een aantal landkaarten toegevoegd. Het boek bevat vier verhalen van Corto Maltese die zich afspelen in de Keltische delen van Europa: Ierland, Stonehenge en Noord-Frankrijk. Hugo Pratt vermengt in deze verhalen op een knappe manier de politieke realiteit van de periode waarin ze zich afspelen (Eerste Wereldoorlog) met Keltische legenden. Als verteller en als tekenaar was Hugo Pratt toen hij deze verhalen maakte, op zijn best. Ze zijn avontuulijk, rijk aan details en vol kleurrijke personages. Een mooie heruitgave. 'De Kelten' is afzonderlijk te lezen van de overige Corto Malteseboeken.