Een gekleurde realistische ballonstrip met mensen en feeën als personages, geschreven hoofdletters en schuinschrift (voor de feeën), twee samenhangende verhalen, circa acht plaatjes per bladzijde, geen humor, nauwelijks geweld, met zorg gemaakte tekeningen variërend van wat meer uitgewerkt dan klare lijn tot gedetailleerd, pasteltinten. In de Middeleeuwen wordt de fee Alpaïdis zwanger gemakt door een hertog; zij bevalt van de halffee Iriacynthe. In het begin van de twintigste eeuw komt de jonge idealistische baron Van Houten onder de invloed van Iriacynthe die hem tot zelfmoord wil drijven. Er wordt vagelijk gesuggereerd dat dit door telepathie van een tante opgewekt wordt. Op die manier wil de conservatieve familie van de baron een reden hebben om hem onder curatele te stellen. Een oude vrouw die (ook) over telepathische gaven beschikt en haar twee nichtjes redden de baron. Hoewel de feeën en Iriacynthe voortdurend naakt of bijna naakt rondlopen en het verhaal om seksuele aantrekkingskracht draait, is er geen expliciet getekende seks. Hide text