De Belgische stripauteur Dieter Hermann Comès heeft met zijn zwart-wit stripverhalen, die baden in een magisch-realistische sfeer, een stevige reputatie opgebouwd bij stripliefhebbers. Regelmatig wordt zijn werk vergeleken met dat van Hugo Pratt, een van de grootmeesters van de stripwereld.
Comès is een meester in het scheppen van sfeer. Ook in De tranen van de tijger is dit het geval. Een jonge indiaanse vrouw is door haar stam verstoten omdat haar schaduw is gestolen. Zij zoekt hulp bij een sjamaan. Hoe de legende van het tijgervolk de rode draad vormt, moet de lezer zelf maar ontdekken.
Comès heeft een prachtige tekenstijl. Deze strip is doordrongen van indiaanse mystiek, het verhaal komt op de tweede plaats. De sfeerschepping wordt sterk geaccentueerd door de schitterende grafische omkadering. Een sterk album van een groot striptekenaar. [Jan Geeraerts]

Een prachtig getekende en in zwart-wit uitgevoerde strip, waarin het ontstaan van de legende van het Tijgervolk wordt geschetst en de laatste afstammelingen van dit uitgeroeide natuurvolk hun geluk proberen te vinden. Deze legende en het semi-realistische vervolg erop spelen zich af bij een volk dat trekken van rendierjagende Indianen heeft en leeft in een verlaten, bergachtig sneeuwlandschap. De zwart-wituitvoering past dan ook uitstekend bij de eindeloze ijs- en sneeuwlandschappen. Volgens de legende werd eeuwen geleden een tijger uit een voorouder geboren, die als symbool tot de ondergang leidde, maar inmiddels deel uitmaakt van de persoonlijkheid van de vrouwelijke hoofdpersoon. Door de grote symboliek is het verhaal niet zo eenvoudig te begrijpen, maar het is zeer menselijk vol emotie en begrip. Kortom een intelligent en artistiek vormgegeven stripalbum.